kətmən

is. Alaq vurmaq, torpağı yumşaltmaq üçün kənd təsərrüfatı aləti. Qızlar, gəlinlər də çiynində kətmən; Deyib gülə-gülə dağıldı çölə. S. V.. Qışın şaxtasında, boranında, yayın göydən od ələyən uzun günlərində bu qızlar kətməni, beli əllərindən buraxmadılar. Ə. Ə.. Kətmən vurmaq – kətmənlə işləmək. Heç kim <Gülşənlə> kətmən vura bilməzdi. Ə. Vəl..